Mga Post

Ipinapakita ang mga post mula sa Agosto, 2017

Minamahal Kita

"Minamahal Kita" , isang awiting inawit ng Parokya ni Edgar na may kalakip na kwento sa likod ng bawat liriko nito. A fictional story. Tirik ang araw at tinatamad akong lumabas ng bahay. Sa kadahilanang wala nga naman akong magawa, napagdiskitahan ko ang isang photo album na nakahilata sa ilalim ng mesa na nakapwesto sa isang sulok ng aming sala. Unang bukas ko pa lamang ng unang pahina ng photo album, bumungad na sa'kin ang ngiti ni George. Nang makita ko ang larawang iyon, nahinuha ko agad na ito yung photo album na pinuno ni mama ng larawan naming dalawa, may ibang larawan rin namang nasali rito na sa aming magbabarkada na. Nasa mga anim na taong gulang pa siguro kami sa litratong yun. Ang lapad ng ngiti niya at kitang-kita ang bungal niyang ngipin na punong puno ng tsokolate. Nasa tabi niya ako sa litrato habang binubuhos ko sa bibig ko ang garapon ng tsokolate. Habang tinitingnan ko ang sumunod na pahina ng photo album, dun ko naisip na ang haba na pala ng p

An Open Letter to My Bestfriend

You were once my childhood friend, my best friend. We've known each other for 16 whole damn years. I have seen all your flaws, your strengths, your downfalls, your weaknesses. I have seen you, and what made everything wrong is that, within those years, all I have seen was you, only you. I never failed to notice you, every little detail about you. But I'm just your best friend, for you, I'm just a friend. It's sad to think that I've always been there for you, but after knowing what I truly feel for you, you decided to ignore me, to act as if you do not know me. I wasn't hurt because of the rejection, but I was greatly hurt when you non-hesitantly threw our friendship away. Partly, it's my fault. But why did you not consider those 16 years of friendship before acting like you don't even know me. It's been almost two years. I'm not waiting for you to accept what I feel, I've already gotten over you a long time already, but I miss my best frien

Bata Kong Puso

Naisulat noong 13th ng Abril, 2014 "Bawat tao ay may karapatang umibig. Di ko naman lubos akalaing sa aking murang edad, mararamdaman ko na ang tinatawag nilang pag-ibig. Yung tipong kapag siya’y nasilayan ay may namumuong kilig sa buong katawan. Yung tipong sulyap niya lang, halos tunawin na ang buo kong kalamnan. Ako’y nasa ikawalong baiting pa lamang. Kung iisipin ay napakabata ko pa para sabihing ang puso ko’y may tinitibok na. Sinasabi pa ng iba’y ito ay simpleng paghanga lang. Dati, oo. Naisip kong ang lahat ng ito ay paghanga lamang, na ang puso ko ay napakabata pa para sabihing ito ay nagmamahal na, na ang puso ko ay napaka-ignorante pa para umibig. Pero masasabi ko pa bang ito’y paghanga lang kung may kirot akong nadarama sa tuwing naiisip kong siya’y pagmamay-ari na ng iba? Na ang bata kong puso ay nanlulumo sa tuwing nalalaman kong di makawala ang anino niya sa nakaraan ng dati niyang kasintahan. Marahil nga’y ang bata ko pa para maranasan ang lahat ng ito. Ang magin

Life's Unseen Beauty

Some people just wouldn’t stay no matter how we want them to stay Some memories just get lost no matter how we try to keep them Some moments just wouldn’t repeat no matter how we want them to happen again And there are certain things that wouldn’t get in a way we want them to be We blame everything to life, on how everything just wouldn’t be on its proper way We choose not to see, we tend not to notice the beauty that life gives for us to cherish We just tend to rely; we just request and wish We never notice that what life has given would cease to exist. It was never a restriction to long for a certain thing Longing for what we think could complete us is perfect when we wait for its right timing But waiting without actions implied to what we ought to happen is purely being a parasite I believe how life would tend to provide but we must imply actions for us to survive I wished I had courage, I dreamt of becoming the person whom I wish I would be But there are